Rodzina Lubomirskich, herbu Szreniawa, była jednym z najpotężniejszych rodów magnackich Rzeczypospolitej. Ich obecność nad dolnym Sanem sięga XVIII wieku, a rezydencja w Charzewicach stała się oficjalną siedzibą rodu. Książę Jerzy Roman Lubomirski, syn Franciszka Grzegorza, przeprowadził gruntowny remont dworu w XIX wieku, nadając mu wyjątkowy charakter wielkopańskiego pałacu. W jego wnętrzach znajdowała się także galeria rodowa, ozdobiona obrazami i kwiatami.
W czasie pierwszej wojny światowej pałace w Charzewicach uległy spaleniu, a w czasie drugiej wojny światowej obszary dworskie były przejmowane przez administrację niemiecką. Po wojnie nastąpiła parcelacja majątku, a część budynków uległa zniszczeniu.